Kondensat wodno-olejowy to ciecz, która jest nierozerwalnie związana ze sprężaniem powietrza w układach opartych na sprężarkach olejowych. Dlaczego kondensat jest niebezpieczny, ile powstaje go podczas sprężania powietrza i czy trzeba go utylizować? Na te wszystkie pytania znajdziesz odpowiedź w niniejszym artykule.
Kondensat w układach sprężonego powietrza to ciecz, która kondensuje się z powietrza sprężonego w wyniku ochłodzenia. Kiedy powietrze jest sprężane, jego temperatura wzrasta, a wzrost ciśnienia powoduje, że wzrasta również jego zdolność do przenoszenia pary wodnej. Gdy sprężone powietrze ochładza się, jego zdolność do przenoszenia pary wodnej maleje, co powoduje kondensację wilgoci w postaci wody ciekłej.
Kondensat może zawierać także inne zanieczyszczenia, takie jak oleje, substancje smarujące, cząstki stałe i inne substancje obecne w sprężonym powietrzu. Te zanieczyszczenia mogą pochodzić z samego powietrza, a także z urządzeń i instalacji używanych do sprężania i przetwarzania powietrza.
Kondensat może być szkodliwy dla sprężarek, urządzeń pneumatycznych i systemów rurociągowych, ponieważ może powodować korozję, zatarcie, uszkodzenia uszczelnień i inne problemy. Dlatego usuwanie kondensatu z układów sprężonego powietrza jest kluczowym elementem konserwacji i utrzymania niezawodności tych systemów.
Trzeba podkreślić, że kondensat wodno-olejowy powstający w układach zasilanych sprężarkami olejowymi to substancja toksyczna dla środowiska naturalnego. Z tego powodu nie może on być usuwany do kanalizacji, a musi podlegać specjalistycznej utylizacji. Zgodnie z Polskim prawem w cieczach odprowadzanych do kanalizacji zawartość substancji ropopochodnych nie może przekraczać 15 mg/l. Zatem przedsiębiorcom wykorzystującym sprężarki olejowe pozostaje magazynowanie kondensatu i oddawanie go do utylizacji, albo uzdatnianie kondensatu wdrożenie do układu separatorów wodno-olejowych inaczej zwanych separatorami kondensatu.
Warto podkreślić, że kondensat wodno-olejowy powstaje w systemach wykorzystujących kompresory olejowe. W układach zasilanych sprężarkami bezolejowymi powstaje kondensat wodny, który nie wymaga zastosowania specjalnych urządzeń do jego uzdatnienia. Taki kondensat może być usuwany bezpośrednio do kanalizacji.
Sprężone powietrze jest medium roboczym o wysokiej zawartości pary wodnej. W układach o wysokiej wydajności przy wysokiej wilgotności zasysanego powietrza przez sprężarkę dziennie może powstawać ponad 1 m3 kondensatu. Co więcej, wraz z dążeniem do uzyskania sprężonego powietrza o najwyższej klasie czystości i osuszenia wzrasta objętość otrzymywanego kondensatu. Magazynowanie takiej ilości trującej cieczy jest problematyczne, a utylizacja droga. Stąd zaleca się zastosowanie takich urządzeń, jak separatory wodno-olejowe. Ich zadaniem jest oddzielenie wody od substancji ropopochodnych (oleju).
Taki separator kondensatu pozwala na zmniejszenie objętości trującej cieczy nawet o 90%. To bezpośrednio przekłada się na niższe koszty utylizacji i magazynowania. Co więcej, woda oddzielona w procesie może być oddana do kanalizacji.
Na rynku można znaleźć separatory kondensatu przeznaczone do każdego rodzaju układów. Warto podkreślić, że innego rodzaju separatora wodno-olejowego będą potrzebować układy oparte na sprężarkach śrubowych wykorzystujących oleje mineralne a innego wykorzystujących oleje syntetyczne. Osobną kategorię stanowią separatory wodno-olejowe przeznaczone do obsługi wysoko zemulgowanych kondensatów pochodzących ze sprężarek tłokowych.
źródło: Czemar sprężarki
Autor